متن آهنگ

تا دیوارت کج بود به من تکیه می دادی
قطاری شدم از دور ریلم همه نقاشی
عاشقی به دام افتاد عقل نمی خوابید
درونم گرداب و کس دگر نمی تابید
خبر از حکایت بشنو بونه ی تقویم
خط به خط شعرم می شود تسلیم
تو هر کاری کردی به گوشم نمک بود
من هزار بار زمین خوردم اجابتم نکردی
یقین بود این زهر این زهر چرکین
زلیخای این شهر را رسوا نکردی
بزن خنجر بزن به کاسه صبرم که لبریز شده
تزویر در نگاه تو حال چه غم انگیز شده
می بخشمت قد دو سه ارزن گذشته ی سفر شده
یادگارم بمان آن یادگاری که تلف شده
اگر تازیانه به تاراج برد فکر تو را
به زیر آسمان ستاره ای نشانه کن
حقیقت می شکند ماهی و تنگش به کنار
تو شکستم دادی چیزی که الف نشد
نوش دارویی بعد مرگ سهراب نموند
نه رودابه و زالش پایان گل اندام نشد
در گوشه ی ذهنم جز تنفر چیزی نمی آید
چرا هنوز این واقعه عاشورا نشد
فکر کردی که رامم کردی
در این سنگ فرش ها ماندم ولی نشد
دریاب این ظرف را به دوزخ شکسته
تماشا کن سوختن خاطرات مرور کرده
سنگ می بارد از آسمان تلخ شده
تا ابد بمان در راهی که غرق شده