متن آهنگ

متن آهنگ بی اندازگی از صادق
با خدا ملاقات در مه اعتراضه موندن
ناخود آگاه از دل خیلیان که جا موندن
پرنده پشت ابرو ابر پشته پنجره
نفس تو سینه حبسو دست تویه دست گره
شروعه یه پایان از ابتدایه آغاز
طلوعه یک قدرت از پرواز تا پرواز
بذار بگن همیشه این عاقل دیوونه ست
عشق تو که عشق نبود همیشه ویرونست
منی که آرومم منی که آزادم
منی که اهله رفتنم جهان برام خونست
تمومه جاذبه همین یه لحظه بودنه
تو قصه ای و قصه ات از کتاب خوندنه
تو روحمو بگیر ولی جسمم برا تو
تو عصر پاییزی یه کم سبک کن هواتو
من ندارم رو تو شک ترس ندارم رو تشک
یکم لرزه تبه پارساله اما قوی تر میشیم روزو شب
هر سردی گرمه اول لرزه مهمه تو قعر قلبم
متنفر از حرفه برگرد نمیفهمی منو تو تازه لش نه
منو چراغو شعر رفتیم تو هم
فقط شعرا باس گم شن تو حرف
خیره ام به ضربدرا خیره ام به رفتنا
خیراه ام به موندنا خیره ام به دفترام
پیچیدست مثه حسه قصه های نصفه کارم
دنیای گم شده تو استفاده ات استفادم
کلاسیک تو اتاق و بوم بوم ماشینا
فرق ما میشه فکر تو رادیکا
کشیدی قد از غربتا با سیگار
متنفرم از نفرت پایینا
اما من یه سد محکمم
سفتو سنگی صخره موج زدم
خیس شدم درد کشیدم
بس که به لطیفی دریا مشت زدم