متن آهنگ

پ مث یه سرباز غروب جمعه تو پادگان
مث کسی که چیزی بلد نیست تو امتحان
مث یه بچه بدون قصه بی‌قهرمان
مث یه عابر گوشه کنارِ یه اتوبان
نبودن تو کاری باهام کرد که زهرمام
گم شدم و من نمیدونم که کجای کارم
همه می‌پرسن چی شده این‌قدر زار و نزارم
نمی‌دونن که چقدر عمیقه دردی که دارم
مث یه روزِ کسل و خسته بی‌هیجان
مث یه تیمی وسط میدون بی‌کاپیتان
مث یه گلدون که خشک‌خشکه رو پله‌کان
مث کسی که زخمی درده از سرطان
نبودن تو کاری باهام کرد که زهرمارم
گم شدم و من نمیدونم که کجای کارم
همه می‌پرسن چی شده این‌قدر زار و نزارم
نمی‌دونن که چقدر عمیقه دردی که دارم